Nazwa forum

To jest ten FAQ, a którym wspominałem na ostatnim spotkaniu. Nie wiem czy w takiej formie może być.

FAQ DEMOKRATYCZNEGO SOCJALIZMU

Co by było, gdyby Ziemia była miejscem, w którym każdy miałby niezbędne wygodny życiowe, takie jak satysfakcjonująca praca, jedzenie, odzież czy opiekę lekarską? Poza tym szansę na edukację i rozwój wewnętrzny adekwatny do własnych ambicji i możliwości? Wyobrażasz sobie świat, w którym ani ludzie, ani środowisko nie byliby wykorzystywani? Demokratyczny socjalizm jest ekscytującym i życiowo potwierdzonym pomysłem na świat, który pracuje dla każdego, jest wizją, którą świat może nam przynieść.

Ta broszura jest przeznaczona dla osób, które wiedzą co nieco o socjalizmie, ale mają pytania na jego temat. Bazuje ona na broszurze Edwina Lainga "Nie musisz być świętym, aby być socjalistą".

Pytanie 1
Czym jest demokratyczny socjalizm?

Demokratyczny socjalizm ma obejmować demokrację do systemu politycznego po ekonomiczny.

Pytanie 2
Co to dokładnie oznacza?

Demokratyczny system polityczny to taki, w którym rząd jest kontrolowany przez społeczeństwo. Socjaliści chcą rozszerzyć tę demokrację o kontrolę systemu ekonomicznego.

Pytanie 3
Co oznacza „system ekonomiczny”?

Jest to droga produkcji dóbr i usług. Demokratyczni socjaliści chcą zmienić formę w której produkcja ma przynosić zyski (kapitalizm), na formę gdzie produkcja jest wykorzystywana przez wszystkich w harmonii z Ziemią (socjalizm).

KAPITALIZM

Pytanie 1
Co jest złego w systemie, w którym przyczyną produkcji są zyski?

Bardzo wiele rzeczy. Na przykład, aby zmaksymalizować zyski, potrzebne jest bezrobocie, bo osłabia ono negocjacyjną siłę pracowników, którzy domagają się wyższych płac lub lepszych warunków pracy. Kiedy istnieje bezrobocie, pracownicy wiedzą, że na ich miejsce czekają inni. Bezrobocie wywołuje niepewność, biedę oraz nastawianie pracowników przeciwko sobie. Powstaje wyścig pochodzenia lub klas, a ci którzy znajdują się na dole drabiny ekonomicznej muszą pracować za mniejsze pieniądze lub walczyć o prześcignięcie innych. Rezultatem systemu zysków, nawet bez bezrobocia, jest nieprzyzwoita różnica w sytuacji ekonomicznej pracowników. Tworzy się sytuacja, w której mniejszość na górze ma więcej niż jest w stanie skonsumować, a niesamowita liczba ludzi jest pozostawiona z niewystarczającą ilością środków do życia i żyje w biedzie. W tym samym momencie kapitalistyczny pęd zysków wymaga ogromnych nakładów finansowych na reklamy manipulujące naszymi pragnieniami i strachem, bagatelizując możliwość krytyki z naszej strony (mimo, że ta jest podstawą demokracji), odkąd my wszyscy powinniśmy zarządzać niewielkim poziomem towarowego życia. Skutki maksymalizacji zysków przejawiają się w wykorzystywaniu pracowników, środowiska i konsumenta. Kapitaliści mogą zarabiać więcej pieniędzy dla siebie jeżeli płacą swoim pracownikom najmniej jak to możliwe. To samo dotyczy korzystania ze środowiska – bez poszanowania i opieki nad nim. Podobnie czynią, jeżeli mogą kontrolować cenę produktu, który sami wyprodukowali.

Pytanie2
Myślałem, że kapitalizm bazuje na konkurencji, więc ceny są kontrolowane przez rynek. Kapitaliści twierdzą, że tania produkcja oraz konkurencja jest dobra dla konsumentów.

To są dwie utopijne idee kapitalizmu. W praktyce wiele rynków nie ma prawdziwej konkurencji z wielu powodów, które omówię potem. Duża liczba biednej części populacji jest wykluczana z rynku.

Dalej, produkowanie tanio często nie powoduje niższych cen, a jedynie generuje zyski. Ta oszczędność nie dotyczy konsumentów czy pracowników.

Jednak prawdziwym celem konkurencji jest osiągnięcie dominacji lub zmonopolizowanie rynku, więc konkurencja znika i ceny mogą być podniesione, a podział rynku wzrasta. Kiedy nie ma kontroli handlu, ceny mogą rosnąć tak wysoko, jak zniesie je rynek. Innymi słowy – kończącą przyczyną konkurencji w kapitalizmie jest pozbycie się lub redukcja konkurencji!

Musimy pamiętać, że rezultatem „porażki w konkurencji” często jest utrata pieniędzy konkurentów, co sprawia, że ich pracownicy tracą pracę (lub muszą zaakceptować niższe płac). System bazujący na utracie pieniędzy lub odebraniu możliwości zarabiania na życie jest systemem złym i szkodliwym dla ludzi.

Ta szkodliwa i niszcząca natura kapitalizmu jest tym, co Albert Einstein (socjalista), nazwał „ekonomiczną anarchią”. Opisał monopolistyczną naturę kapitalizmu jako „oligarchię prywatnego kapitału, ogromną siłę, która nie może być efektywnie kontrolowana nawet przez politycznie, demokratycznie zorganizowane społeczeństwo”.

SOCJALIZM

Pytanie 1
Co to znaczy dokładnie forma socjalistyczna, w której celem produkcji jest korzystanie, a nie zyski?

Socjaliści nie chcą osiągnąć mniej niż system, w którym podstawowe potrzeby człowieka są w pełni zaspokojone. Mamy na myśli jedzenie, mieszkanie, opiekę zdrowotną, prawo do edukacji oraz szansę na bycie tym, kim można być ze względu na indywidualne predyspozycje. Ludzie będą demokratycznie decydowali czego w zakresie dóbr materialnych oraz usług chcą i potrzebują (zamiast pragnień tworzonych przez reklamy), a te z kolei będą produkowane w zakładach pracy, w których pracownicy będą traktowani i opłacani uczciwie, a także będą brali udział w podejmowaniu decyzji na temat wydajności pracy, bezpieczeństwa, higieny, zmęczenia itp. Ten rodzaj traktowania i brania czynnego udziału jest głównym pomysłem rozszerzenia demokracji na miejsca pracy. Róża Luksemburg powiedziała, że wybór człowieczeństwa to „socjalizm lub barbarzyństwo”.

Pytanie 2
Skąd wiadomo, że wydobycie potrzeb społeczeństwa w demokratycznym systemie będzie działać?

Ponieważ społeczeństwo jako całość będzie podejmować decyzję o wytwarzaniu tą drogą, będzie też decydować z punktu widzenia pracownika. Ludzie chcą być chronieni, mieć udział w życiu w którym mają satysfakcjonującą i pewną pracę, z godnym wynagrodzeniem. Chcą tego zamiast ryzyka niebezpieczeństw i wyzysku w systemie kapitalistycznym.

Pytanie 3
Mam także na myśli, jak ma działać taka forma, aby produkować to co jest naprawdę potrzebne i pożądane?

Scentralizowane demokratycznie decyzje, tworzone przez społeczeństwo jako całość, będą monitorować i zmieniać proces produkcyjny, tak aby dostosować go do potrzeb.

Stać nas na to, aby wszystkich traktować uczciwie.

Po pierwsze, ogromne złoża, technologia i zdolności produkcyjne dnia dzisiejszego, mogą łatwo zapewnić uczciwy standard życia dla wszystkich, szczególnie, jeśli wielkie zyski kapitalistów obecnego systemu nie będą dłużej ciężarem.

Po drugie, zapotrzebowanie produkcji będzie mniejsze niż w marnotrawnym kapitalistycznym systemie, który teraz mamy, gdzie produkcja musi stale się rozszerzać lub zginie (teraz się rozszerza, ale bez uczciwego traktowania pracowników – mamy więc nadprodukcję, ale zbyt mało ludzi z wystarczającą ilością pieniędzy aby skonsumować te produkty!).

Ważnym przykładem marnotrawstwa w kapitalizmie jest ogromna maszyna wojenna, która przedkłada dobro narodowe, nad „dobro armii”. To tworzy szalony sens dla systemu kapitalistycznego, który musi dążyć do : ”projektu politycznej siły militarnej” (czytaj zabijania ludzi), aby dominować nad resztą świata, kontrolować rynki i zasoby oraz zgromadzić wielkie bogactwa. Dla socjalistów nie ma to sensu myślenie tych, którzy pomijając akcje humanitarne Zjednoczonych Narodów, wierzą, że trzeba pozostawić narody same sobie i handlować z nimi uczciwie. Co zrobić z tym, że ta ogromna maszyna wojenna decyduje gdzie ulokować miejsca pracy, nie licząc się z potrzebami socjalnymi na przykład budowaniem domów itp.?

Pytanie 4
Powiedzieliście „zcentralizowane podejmowanie decyzji”, ale jak zaspokoić ogólne potrzeby, jeżeli każda lokalność podejmuje własne, niezależne decyzje?

Tak, ale połączone z lokalnym planowaniem. Należy pamiętać, że każdy naród planuje swoją ekonomię. Różnica polega na tym, kto przeprowadza planowanie, a więc – w czyim interesie!
Kapitaliści planowaniem krótkoterminowym postępują samolubnie aby zwiększyć swoje profity, często poprzez wykorzystywanie całego społeczeństwa. Planowanie długoterminowe musi przeznaczać pieniądze na edukację, infrastrukturę komunikacyjną czy energetykę dla całego społeczeństwa, a to będzie się opłacać dopiero po upływie jakiegoś czasu.

Pytanie 5
Chwilę temu wspomniałeś, że socjalizm ma na celu doprowadzenie do „satysfakcjonującej i bezpiecznej pracy, uczciwych wynagrodzeń”. Nie każda praca taka jest.

To oczywiście prawda. Ludzie mogą zadecydować, że nudna, wyalienowana praca będzie podzielona między większą grupą, mogą też sprawdzić czy ten produkt bądź usługa jest rzeczywiście potrzebna. Może okazać się, że jest inna droga do wytworzenia tego produktu lub usługi. Brutalna wydajność może być odrzucona na rzecz produkcji dóbr w humanitarny sposób. Natomiast jeżeli pracownicy zostaną ranni przy pracy, nie powinni obawiać się, że nie będzie ich stać na leczenie lub będą wykluczeni społecznie.

Pytanie 6
Co masz na myśli mówiąc „wyalienowana praca”?

Poświęcanie inteligencji, kreatywności i społecznego zaangażowania pracownika dla wydajności jak u maszyny. Wyalienowanie znaczy pozbawienie możliwości wykorzystania własnych umiejętności tego. Marks zaznaczył, że pracując dla kapitalistów pracownicy pozbawiani są szacunku w czterech formach:

1) Są wyobcowani od własnej aktywności produkcji, z udziału w podejmowaniu decyzji co, jak i jak szybko maja robić
2) Są wyobcowani od produktu, który wytwarzają, nie mają kontroli nad tym, co jest produkowane i co się z tym dalej dzieje.
3) Są wyobcowani od innych ludzi, odizolowani od nich przez wyścig zastępujący większość form współpracy.
4) Są wyobcowani od własnej potencjalnej indywidualności i znajdują się w podzielonym społeczeństwie.

To są cztery wady, które mają być skorygowane przez socjalizm.

Pytanie 7
Nie rozumiem dlaczego twierdzicie, że produkcja w socjalizmie nie jest nastawiona na zyski. Czy potrzeby socjalne nie wymagają zysków?

Konsumenci płacący podatki muszą wykładać odpowiednio dużo, aby w całości pokryć koszty produkcji oraz zabezpieczenie usług – w tym sensie są to zyski. Niemniej jednak celem socjalistów jest produkcja przeznaczona na użytek, na sensowne i potrzebne pragnienia, wygody, wtedy wszystkie zyski „wracałyby” aby uzupełnić zużyte wyposażenie itp.

Ważną różnicą jest to, że system kapitalistyczny opiera się o chęć prywatnych zysków, bez względów na skutki dla środowiska czy płac, a to w celu przekazania bogactw mniejszości „na górze”. System socjalistyczny zaczyna od zasady, że potrzebny jest rozwój w harmonii ze środowiskiem i to jest najważniejszym celem, zysk zaś ma być temu podporządkowany.

Pytanie 8
Co macie na myśli mówiąc „potrzeby ludzi i rozwój”?

Socjalizm będzie dążył do takiego stanu, w którym będą poszanowane szanse każdej osoby na wykorzystanie drzemiącego w niej potencjału. Jest to fundamentalna wizja i cel, który nie może zostać pominięty. Chodzi o pełną indywidualność człowieka, nie indywidualizm, który kieruje ludzi przeciwko sobie. Mówiąc prościej – społeczeństwo socjalistyczne bazuje na współpracy i szacunku dla wszystkich, nie na rywalizacji prowadzącej do wyeliminowania innych (nie rozmawiamy tutaj o grach). Dążenie do doskonałości byłoby nagradzane indywidualnie i grupowo, ponieważ nagroda to uznanie i docenienie osiągnięć. Jakakolwiek szansa człowieka na rozwój będzie dostępna ma każdym polu, nie będzie ograniczona dla elit.

Pytanie 9
Jednak niektórzy twierdzą, że socjalizm upadł.

Prawdziwy socjalizm nigdy nie został wypróbowany. A jeśli nawet, to jego początki zostały, jak w Chile na początku lat 70., udaremnione przez kapitalistyczne siły zbrojne.

Teraz przechodzimy do etykiet. Na przykład: dokładnym opisem systemu ZSRR, może być przedstawianie jego systemu jako biurokratycznego centralizmu, kapitalizmu państwowego, kapitalizm bez kapitalistów lub czegoś w tym stylu, ale nigdy socjalizmem (może poza początkami), nie tym który jest łączony ze wspaniałymi tradycjami lewicowego, humanistycznego, radykalno-demokratycznego myślenia. Wiele można powiedzieć na ten temat, ale jest to raczej bezcelowe odwracanie uwagi. Prawdziwym celem jest to, że możemy zbudować społeczeństwo, które ma wartości i formy wcześniej opisane, takie które jest demokratyczne a nie kapitalistyczne. Historyczna nazwa takiego społeczeństwa to socjalizm. (Kapitaliści wielokrotnie próbowali zmieszać to słowo z błotem, atakując ze wszystkich stron, często również krytykowali kraje dobrobytu za ich podatki lub za próby podejmowane przez rządy, prowadzące do wzięcia odpowiedzialności za potrzeby zwykłych ludzi, kontrolę kapitału, wykorzystanie przestrzeni itp.).

Pytanie 10
Ale ZSRR i inne podobne kraje używają przecież terminu socjalizm.

Oczywiście, że używają. Mimo to nie ma socjalizmu bez demokracji. Nazwa demokratyczny socjalizm podkreśla to, ale jednocześnie zaznacza. Typ społeczeństwa, za którym się opowiadamy nie ma nic wspólnego z autorytarnymi państwami, które przywłaszczyły sobie nazwę socjalizm z przyczyn demagogicznych. To co opisaliśmy wcześniej jako socjalizm nie może po prostu istnieć bez demokratycznych form.

I nie ma powodu aby nie wierzyć w to, że możemy mieć taki typ społeczeństwa. Możemy także o nim rozmawiać. Jednak obłudnym mitem jest twierdzenie, iż doświadczenia danego państwa będą takie same jak innego, ponieważ używały czy używają takiej samej formułki aby opisać siebie.

Pytanie 11
Jednak czy socjalistycznymi krajami nie są Szwecja lub Kuba?

Odpowiedni termin dla określenia systemu w Szwecji to socjaldemokracja, kapitalistyczno-ekonomiczna mieszanka państwa dobrobytu (duża część produkcji zawsze była w rękach prywatnych). Nie otrzymamy socjalizmu tylko poprzez wysokie podatki i wydatki na cele socjalne, mimo, że większość obywateli Szwecji i krajów o podobnym profilu, żyje na wyższym poziomie niż w państwach pod kontrolą kapitalizmu, jak np. USA. Wyobcowanie, o którym wspomnieliśmy wcześniej, występuje w kraju mieszanki ekonomicznej jakim jest Szwecja, której dobrobyt eroduje pod naciskiem międzynarodowej ekonomii.

Kuba jest niedemokratycznym, lub częściowo demokratycznym, antykapitalistycznym państwem (być może stanie się kiedyś kapitalistycznym) z zastanawiającymi wydatkami na zdrowie i edukację. USA oskarża Kubę o stosowanie represji. Poza tym – Kuba stosujące blokadę ekonomiczną. Jednak po wcześniej wspomnianych analizach, nie możemy uznać Kuby za kraj socjalistyczny.

Mimo, że wiele socjalistycznych partii ma socjalistyczny program, zbyt często partie polityczne na świecie używają słowa socjalizm w swej nazwie, nie mając socjalistycznego programu i wspierając kapitalizm, jak dzieje się w wielu europejskich krajach. Niejednokrotnie bazują na ogromnej popularności, dowołując się do liberalnych i egalitarnych tradycji, które ludzie pracy rozumieją i których pożądają. Ile partii politycznych ma słowo „kapitalizm” w swojej nazwie? (Hitlerowski narodowy socjalizm - nazizm, oczywiście nie ma nic wspólnego z socjalizmem, ale wiele wspólnego z kapitalizmem).

Pytanie 12
Dobrze, skoro słowo socjalizm jest tak często nadużywane, dlaczego nie użyć innego słowa?

W porządku, ale co z demokracją ekonomiczną? Prawdą jest że cała intelektualna historia ideologii antykapitalistycznej używa terminu socjalizm, i zgadzam się z tym, gdyż lokuje nas ono odpowiednio historycznie. Ale tak długo, jak długo będziesz nazywał to demokracją ekonomiczną lub jakkolwiek inaczej, ludzie powiedzą, z resztą słusznie: hej, to jest prawdziwy socjalizm, nieprawdaż. Próbujesz mydlić mi oczy? Nie pozwólmy na to!

Pytanie 13
Jak ma się do tego komunizm?

Jednym ze znaczeń jest możliwość stworzenia współpracującego społeczeństwa poza socjalizmem, być może podobnie jak wcześni Chrześcijanie lub współczesne klasztory z formami demokracji. Historyczni komuniści byli przeciwnikami socjalistów. Słowo komunizm jest uważane za gorsze niż socjalizm, mające powiązanie z autorytarnymi państwami jak ZSRR. Podobnie demokracja ma szeroki zakres znaczeń. Musi istnieć sprecyzowany kontekst aby wiedzieć jakie ma znaczenie dane słowo.

NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA

Pytanie 1
Wspomnieliście wcześniej „wspaniałe tradycje humanistycznego, radykalnego, demokratycznego myślenia”. Mama zabroniła mi być radykalnym!

Używamy tego w słownikowym znaczeniu – należy sięgnąć do korzeni. Jest to esencja idei socjalizmu. Nie chcemy uczynić kapitalizmu gorszym, jak chcą tego liberałowie, ponieważ wiemy, że to system jest problemem.

Na przykład, kapitalistyczne państwa dobrobytu (takie, gdzie podatki wspierają program pomocy socjalnej) cały czas prezentują cztery nieakceptowane typy wyobcowania, o których wcześniej wspomnieliśmy. System kapitalistyczny wymaga silnej eksploatacji złóż naturalnych, ucisku pracowników, tego aby konsumenci kupowali coraz więcej oraz marnowania profitów na reklamy powyżej potrzeb – są to potrzeby wynikające z natury kapitalizmu.

Napisano wiele książek na ten temat. Liberałowie uciekają od nadużyć kapitalizmu, ale kapitał nigdy nie da wystarczających funduszy na pełne życie dla każdego, nie zmieni też podejścia do eksploatacji środowiska naturalnego.

Pytanie 2
Lokujecie socjalizm w tradycji humanistycznej. A ja jestem wierzący.

Wspaniale, nie ma żadnego konfliktu! W zasadzie demokratyczny socjalizm jest naturalną metodą wdrożenia uczciwości i miłości jako podstaw społeczeństwa. Socjalizm wywiera humanistyczne naciski na godność, wartość oraz zdolność do rozwoju każdego człowieka. Oczywiście hierarchowie religijni często przywłaszczają sobie dobra i przywileje. Socjaliści są temu przeciwni w równym stopniu z walką jak i z atakami na wolność wyboru religii przez wszystkich.

Rdzeń wartości niesionych przez wielkie religie może być w większości łatwo znaleziony w demokratycznym socjalizmie, z uwagi na jego domaganie się indywidualnych wartości oraz prowadzenie do stanu, w którym przezwycięża się ekonomiczne limity, w drodze w której nie poniża się ani nie wykorzystuje nikogo oraz w takiej , kiedy każda osoba może wybrać drogę życia jaką chce.

To samo odnosi się do większości „myślenia nowego wieku”, feminizmu, populizmu itp. Wszystkie z nich krążą wokół społeczno-ekonomicznych ram aby zmaksymalizować, praktykować i rozwijać swoje wartości, i o to właśnie chodzi! Osobisty, samotny rozwój jest niewystarczający. „Chodzimy na dwóch nogach”, jedna osoba nie stworzy ram społecznych oraz systemu społeczno-ekonomicznego, który prowadzi i ochrania te osobiste prawa wszystkich.

Patriarchalny kapitalizm wykorzystuje i dyskryminuje kobiety. Tak więc feministyczne analizy wbite są w obecny socjalizm z powodu naszego dążenia do równego traktowania.

Populistyczna bitwa przeciw korporacyjnej dominacji, podobnej do ośmiornicy, wskazuje adres spod którego wydostają się powody wspierania wyzysku kapitalistów.

Pytanie 3
Czy wszyscy socjaliści zgadzają się z tym co mówicie?

Nie, próbujemy przedstawić obecne rozumienie demokratycznego socjalizmu. Myślimy, że jest ono uczciwe, mimo że nieco różni się od poglądów innych socjalistów.

Pytanie 4
Lubię programy zielonych partii.

My też. Zieloni prowadzą program mający na celu obronę środowiska, którą socjalizm również wspiera. Mamy nadzieję, że zieloni dojdą do wniosku, iż kapitalizm ma destrukcyjny wpływ, także na przyrodę. Kiedy oni wprowadzą swój program, okaże się, że jest on bardzo podobny do programu demokratycznych socjalistów.

Pytanie 5
Dobrze, jak więc osiągniemy społeczeństwo socjalistyczne? Czy jest to legalne?

Po pierwsze, ludzie muszą znać socjalizm i naturę kapitalizmu. Socjalizm musi znaleźć się w menu politycznym. Jest to bardzo ważne i jest to cel tej broszury. Bycie socjalistą jest oczywiście legalne.

Kiedy ludzie będą znali nasze sugestie, pozbędą się błędnych przekonań i nie będą wplątani w bezkrytyczną akceptację kapitalizmu. Wtedy większość ludzi uświadomi sobie, że socjalizm jest tym czego potrzebują i chcą, ponieważ daje on zapewnienie nie tylko podstawowych praw godnego życia, ale również humanitarną i satysfakcjonującą pracę oraz łagodne i przyjacielskie relacje z wszystkimi w okolicznościach sprzyjających pełnemu rozwojowi własnego potencjału.
Mamy nadzieję i wierzymy, że odbędzie się to w demokratyczny, popularny i pozbawiony przemocy sposób, oraz będzie miało legalne formy, osłaniane przez Deklarację Praw oraz Powszechną Deklaracją Praw Człowieka.

Pytanie 6
Czy korporacyjne media będą miały podobny pogląd?

Nie, w większości nie. Tak jak papierosy są systemem dostarczania nikotyny, tak media są kapitalistycznym systemem propagandy kapitalizmu. Zawartość nie może być akceptowalna dla biznesu. Niektóre media korporacyjne zrobią coś dla krążenia widzów. Posuną się nawet do tego aby pokazać idee skierowane przeciwko nim, jeżeli można na tym zarobić. Naszą główną szansą jest praca razem, poza mediami, ponieważ nie otrzymamy uczciwych warunków od nich oraz dlatego, że zbliżymy się przez to do szczerego ruchu niezależnego od korporacji. Może nam w tym pomóc Internet.

Pytanie 7
Oprócz nauki, co można zrobić teraz?

Wielu socjalistów wierzy, że szeroki aktywizm, może rozpocząć budowę socjalizmu. Są to reformy, które nie tylko czynią lepszym kapitalizm, jak czynią niekiedy liberałowie, ale tworzą zmiany w strukturze socjalnej oraz nowe organizacje, takie jak nasza, które mogą zostać użyte jako grupy wzajemnej pomocy. Te generacje tworzą sieć wolną od ram kapitalizmu.

Inny przykład: być może radykalne odchylenie „publicznego dziennikarstwa” jest krokiem w dobrą stronę. Ten pomysł nie ma żadnej radykalnej orientacji politycznej, ale przybliża dziennikarski styl aby był on bardziej demokratyczny i informacyjny: aby angażował społeczeństwo do życia publicznego, aby tworzył pytania o to, jakie alternatywy istnieją, o czym ludzie chcieliby żeby dyskutowali politycy, jakie publiczne/polityczne opcje istnieją, jakie wartości leżą u podstaw każdego
wyboru, itp.

Jednakże, nikt nie powinien mieć zaufania w otwartość dziennikarstwa korporacyjnego na radykalne pomysły lub nawet sterowanie przez nie myślenia ku drodze niesamolubnej; to byłoby przeciwko jego naturze.

Jednakże zalety tych reform są takie, że być może opór mediów kapitalistycznych będzie mniejszy i być może przybliżą ludzi do drogi tworzenia wspólnot i brania czynnego udziału we wspólnym życiu, co jest podstawą demokracji i jest niezbędne do stworzenia socjalizmu.

Pytanie 8
Co z przemocą?

Jesteśmy absolutnie przeciwni przemocy. Przemoc jest nieskuteczna i jeżeli prześledzimy historię, spójrzmy na jej skutki i powody zauważymy, że nie da demokratycznych rezultatów i będzie prawdopodobnie tak zła jak obecny system.

Pytanie 9
Czy wielcy kapitaliści będą dalej wstrzymywali socjalizm?

A jak sądzisz? Może oni otrzymają długoterminowe bony w zamian. Jednakże, nawet obecni kapitaliści będą w lepszym położeniu w socjalizmie, pod warunkiem, ze nie będą chciwi i nie będą bezwzględnie dążyć do władzy nad innymi ludźmi.

Pytanie 10
Ale czy wielcy kapitaliści i państwo nie będą wstrzymywali starań socjalistów?

Oni właśnie to robią, na drodze definiowania akceptowalnych ram dyskusji przez przenikanie własnej cenzury w mediach korporacyjnych. Lewicowy punkt widzenia jest regularnie wykluczany w politycznych dyskusjach i mediach (włączając w to publiczne media, radio).
Podsumowując, kiedy będzie istniał prawdziwy ruch socjalistyczny kapitaliści będą próbowali go zdusić wszelkimi sposobami.

Nie ma wolności bez ryzyka. Rząd zwykle opowiada się za dominującą siłą ekonomiczną. Kiedy to się stanie solidarność socjalistyczna nabierze rozpędu. Ludzie będą mieli szansę wspierać się nawzajem i działać wbrew liniom racjonalnym, etnicznym, klasy pracującej i klasy średniej, będą mogli stworzyć formy wzajemnej współpracy.

Pytanie 11
Klasa średnia też?

Oczywiście. Nie mogą zajść fundamentalne, demokratyczne zmiany oraz nie mogą być rozwiązane problemy o których dyskutowaliśmy, bez większości klasy średniej, nawet jeżeli jej część jest w lepszej sytuacji finansowej. Na przykład, wartości kapitalizmu (konkurencja, maksymalizacja zysków itp.), obecna organizacja pracy oraz to, jak musi być ona wypełniona – to wszystko ma często destruktywny wpływ na moralność, życie rodzinne i stabilność emocjonalną.

Pytanie 12
Czym jest klasa średnia?

Oryginalnie, termin ten odnosił się do klasy kapitalistów wyłaniającej się z systemu feudalnego. Obecne jest to po prostu amorficzny, średnio sytuowany dochód. Jeżeli pracownik musi sprzedawać swoją pracę komuś innemu za pieniądze, to nie ma znaczenia czy jest on pracownikiem fizycznym czy umysłowym. (Z drugiej strony kapitaliści są właścicielami środków produkcji).

Pytanie 13
Co stanie się z małymi kapitalistami w społeczeństwie socjalistycznym?

Nie jest to sprawa na teraz. Socjaliści mówią o rozszerzeniu demokratycznej kontroli tylko na kluczowe sektory gospodarki aby je uspołecznić (spowodować w nich demokratyczną produkcję) a nie nacjonalizować (kapitalizm bez prywatnych kapitalistów).

Pytanie 14
A czy nie jest to cały czas wyzysk pracy i wyalienowanie pracowników, aby pracowali oni dla średniej wielkości firmy bazującej na systemie zysków?

Mały interes? Biznes rodzinny, który nie buduje kapitału na pracy i wykorzystywaniu innych lub wykorzystuje bardzo mało tej pracy (może za wyjątkiem właścicieli, którzy pracują nadgodziny), daje dużo jakości i odmiany w naszym życiu.

Pytanie 15
A więc socjalizm nie weźmie „moich rzeczy"?

Oczywiście, że nie. Oprócz „kluczowych sektorów”, socjalizm nie nastąpi poprzez zabieranie czegoś innym ludziom. Nastąpi on na drodze humanitarnej, ekologicznej i przynoszącej wszystkim zyski produkcji.

Pytanie 16
Co z emerytami, którzy żyją poza własnością produkcji?

Ich powodzenie musi być zagwarantowane zanim nie dojdziemy do stanu społecznej własności produkcji, a także gdy już to osiągniemy, ich dobrobyt mysi być zabezpieczony sowicie, podobnie jak dobrobyt wszystkich innych ludzi.

Pytanie 17
Czemu więcej ludzi nie jest socjalistami?

Jest wiele powodów. Jednym z głównych jest to, że ludzie nie wiedzą o nim lub mają duże braki w edukacji, jest to skutek tego, iż media oraz szkoły nie przekazują wystarczającej ilości informacji o socjalizmie. Dzieje się tak, ponieważ zawsze optowały za obecnym systemem.
Inny powód jest taki, że w tajemnicy przed innymi oskarżamy samych siebie, że nie jesteśmy „bogaci i popularni”. Wierzymy, że każdy zasługuje na to co ma – spuścizna po bardzo efektywnym i fałszywym nauczaniu utopijnego kapitalizmu, który mówi, ze każdy może być milionerem jeżeli naprawdę na to zasługuje.

Kolejny powód to to, że fundamentalne zmiany wydają się być niemożliwe. Miliony ludzi widzi wady, okropności i niesprawiedliwości kapitalizmu, ale nie analizowali oni tych problemów systematycznie lub boją się, że problem jest zbyt duży aby zrobić cokolwiek. Na potwierdzenie zacytuję Margaret Mead: „nie ma wątpliwości, że mała grupa myślących obywateli może zmienić świat; i w rzeczywistości to jest to co kiedykolwiek go zmienia”

Jest wielu ludzi zniechęconych wizją fundamentalnych, socjalnych zmian. Oni pójdą z nami kiedy nastąpi rozpęd działań. Pamiętamy wojnę w Wietnamie. Jej przeciwnicy wydawali się zdecydowaną mniejszością. Opozycja budowała impet, a wtedy pewnego dnia role przeciwników i zwolenników wojny się odwróciły, a reszta to historia.

Jeszcze inny powód to dysonans poznawczy.

Pytanie 18
Co masz na myśli mówiąc dysonans poznawczy?

Poznawanie jest kolejnym wyrazem który należy znać. Na poznawaniu opierają nasze ramy rozumienia świata, uformowane przez naszą edukację i doświadczenia. Sens życia nie jest surowy. Rozumiemy go poprzez to, co opiera się na naszym doświadczeniu i wierzeniach.
Na przykład, każdego dnia „uczymy się” bezkrytycznie jak działa kapitalistyczny świat, nawet jeżeli nie wiemy czym jest kapitalizm. Jest to ustawienie domyślne, umowna wiedza, główny strumień, „droga, którą podąża świat”. Obrazując: w raporcie radiowym słyszymy, że sprawy mają się dobrze, ponieważ bezrobocie nie spadło, a więc rynek podniesie się z kryzysu, gdyż koszty biznesu nie wzrosną (wzrosły wymagania w stosunku do pracownika). Nikt nam nie mówi: „więcej ludzi, którzy powinni pracować jest bez pracy- to może być złe dla ludzi pracy!”

Jak łatwo zauważyć ten „świat” nie prowadzi do humanitarnych wartości, o których dyskutowaliśmy, a socjalistyczne ramy mogą taki cel realizować. Są to dwie drogi rozumienia konfliktu: jeżeli jedna jest prawdziwa druga nie może być.

Jednak rozmawialiśmy o obecnym kapitalistycznym świecie. Jesteśmy tak nakierowani na tę niezaprzeczalną rzeczywistość, aby czuć trochę wygody oraz tworzyć sens wszystkiego na tej drodze. Konflikt wstrząsa sensem naszego codziennego życia. Konflikt ten możemy porównać do nut muzycznych, która zderzają się, nie są zharmonizowane.

Utknęliśmy między nimi. Z racji tego, że socjalizm godzi w te stare, niekwestionowane założenia, wzorce i zapewnienia (włączając negatywne zapewnienia), doświadczamy dysonansu poznawczego.

Jednym z rezultatów działania dysonansu poznawczego może być odmowa, mająca na celu zapobiec niewygodzie przymusu akceptacji naszego nowego rozumienia i jego konsekwencjom.

Pytanie 19
Co to są negatywne zapewnienia?

Na przykład: „czynsze są wysokie- ale tak musi być bo taki jest świat” wraz z domniemanymi wnioskami (negatywne zapewnienia), że nic nie można zrobić w tej kwestii. Nie jest to nawet, za wyjątkiem liberalnych warunków, dyskutowane tak długo aż problem staje się ekstremalny.

Z punktu widzenia socjalistów, każdy powinien mieć miejsce zamieszkania.

Pytanie 20
Czy ludzie są wystarczająco dobrzy by być socjalistami?

Bycie dobrym nie ma nic z tym wspólnego! Jeżeli zwykli ludzie uczyliby się co może uczynić demokratyczny socjalizm – chcieliby go spróbować. Ludzie nie muszą być nieskazitelnie dobrzy, demokratyczne formy skorygują ich błędy i wykroczenia.

Jednakże dla funkcjonowania kapitalizmu konieczne jest zachęcanie do agresywnych, konsumpcyjnych oraz samolubnych zachowań („zło”). Ale system bazujący na wartościach humanitarnych będzie wspierał zachowania ludzkie („dobro”).

Pytanie21
Znałem kogoś, kto nie miał zbyt dużo, ale zawsze przyjmował obcych do domu, dzielił się wszystkim z innymi, był bardzo otwarty i hojny. Ktoś powiedział, że był on prawdziwym socjalistą.

On wydaje się bardziej świętym niż socjalistą! Jest to dobre, ale nie musisz być świętym żeby być socjalistą i nie musisz żyć w ruderze, rozdając wszystko innym.

Cnoty, a może nawet ostateczne zasoby planety zostawmy na boku „Zwykłego Życia”. Czemu nie mieć basenu, jeżeli stać cię na niego? Nawet majętni ludzie mogą być socjalistami, jeżeli pracują w kierunku budowy społeczeństwa o jakim rozmawialiśmy, ale byli by oni hipokrytami, jeżeli w tym samym czasie wyzyskiwali by ludzi.

Pytanie 22
Czy Hitler był socjalistą? Koledzy mówili mi że tak, ale takim narodowym socjalistą.

Oczywiście, że Hitler NIE był socjalistą. Nie określenie ale czyny świadczą o człowieku czy też partii politycznej. Czy Prawo i Sprawiedliwość to partia, która kierowała się bądź tworzyła prawo i sprawiedliwość? Czy Partia Liberalno-Demokratyczna w Rosji, która nawołuje do wyrzucenia imigrantów, ma w swoich szeregach nacjonalistycznych bojówkarzy, propaguje szowinizm jest partią liberalną i demokratyczną?
W Niemczech słowa socjalizm czy też robotnicza zawsze dobrze się kojarzyły. W okresie międzywojennym lwią część głosów zdobywały walczące ze sobą na śmierć i życie partie socjaldemokratyczna i komunistyczna odwołujące się do idei socjalizmu. Nic więc dziwnego, że skrajna prawica (Hitler) zechciała wykorzystać wspomniane słowa umieszczając je w swojej nazwie: Narodowo-socjalistyczna Niemiecka Partia Robotnicza.

Róża Luksemburg powiedziała: "Nie ma demokracji bez socjalizmu - podobnie jak nie ma socjalizmu bez demokracji". Hitler nie był demokratą, nie był więc tym bardziej socjalistą. Był co trzeba mu przyznać zręcznym politykiem, który swoją charyzmą potrafił porwać za sobą masy niezadowolonych Niemców. Oczywiście nie byłoby tego gdyby nie największy kryzys w historii gospodarki kapitalistycznej z 1929 roku. Można więc mówić, że to kapitalizm i jego załamanie są winne dojścia Hitlera do władzy i w następstwie (pośrednio) II Wojny Światowej.

Wreszcie - demokratyczny socjalizm odwołuje się do tradycji humanistycznej, poszanowania praw człowieka, tolerancji i pokojowego współistnienia różnych narodowości.

Czy Hitler wysyłając na śmierć miliony Polaków, Żydów i obywateli innych narodowości mógł być w tym kontekście socjalistą?

Ruch socjalistyczny w Niemczech okresie 1933-1945 poddawany był prześladowaniom i represjom. Wielu socjalistów, socjaldemokratów czy działaczy związkowych trafiało za swoje poglądy do obozów koncentracyjnych.

Nazywanie Hitlera socjalistą jest kolejnym przykładem braku znajomości historii przez osoby głoszące taki pogląd.